Als we praten over dingen die op dit moment gebeuren en een tijdje duren, gebruiken we am/is/are + het werkwoord + ing. In het Nederlands noem je het de duurvorm tegenwoordige tijd. In het Engels heet het present continuous en het ziet er zo uit:

• I am watching television.
• Ik kijk (op dit moment) televisie.
   
• He is cleaning his car.
• Hij maakt (op dit moment) zijn auto schoon.
   
• They are eating a cake.
• Zij eten (op dit moment) een cake.

Bij werkwoorden die op een -e eindigen verdwijnt de -e eerst. Daarna krijgen ze -ing erachter. Kijk maar naar het woord bake, dat wordt baking.

• She is baking a cake.
• Zij bakt (op dit moment) een taart.

Bij woorden die op een -c eindigen komt er een -k voor de -ing. Kijk maar naar het woord panic, dat wordt panicking.

• She is panicking.
• Zij is (op dit moment) in paniek.

Bij sommige woorden komt er een extra medeklinker vóór de -ing. Anders zouden de woorden een heel andere uitspraak krijgen. Voorbeelden zijn:

• Mother is chatting with the neighbours.
• Moeder praat met de buren.
   
• The girl is shopping.
• Het meisje is aan het winkelen.